یک ویدیو شخصی است...


که فقط از پشت سر هم قرار دادن فیلم هایی که موقع عکاسی گرفته ام درست شده است...اما برای من بسیار معنا دارد.
بلوچستان را باید دید...
نمی گویم که آرمان شهر است...نه...اتفاقا به تمام دلایلی که می دانیم باید تغییرات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی زیادی آنجا صورت بگیرد. اما کجای ایران اکنون از این لحاظ بی نقص است؟؟
علاوه بر طبیعت خارق‌العاده و بکر، بلوچستان هنوز جان دارد، روح دارد و تو را آرام در آغوش می گیرد و تکه هایی از وجودت را برای خودش به یادگار نگاه می دارد...اولین بار که گفتم می خواهم به آنجا سفر کنم همه گمان می کردند که بازگشتی از آن منطقه نیست و شب ها مردم پشت در خانه هایشان قایم شده و اشرار در خیابان یکدیگر را به رگبار بسته اند!!!! اما من در دو هفته ای که آنجا بودم جز مهربانی ، مهربانی و مهربانی از آن مردم چیزی ندیدم.
اگر کرمانشاه برایم حس مادرانه دارد، قطعا بلوچستان برایم آغوش پدری است امن، مقتدر و با ابهت و ای کاش تنگتر شود این آغوش بر من ⁦
 کپشن : مرجان افشارپور

تشکر ویژه از مـــــــبهم عزیز بابت عکس