ساحل چابهار

فرصت تردید نیست
رنگ دریا آبی ست
رنگ می بازد اگر گاهی
گناه از ماست
چشم خود باید شست
رنگ دریا
در نگاه پاک رویایی ست
رنگ دریا آبی ست

Isaac Didevar

تنها نوازنده

استاد شیرمحمد اسپندار  " تنها نوازنده " دو نلی" در کشور در سال ۱۳۱۰ در شهر "بمپور" سیستان و بلوچستان دیده به جهان گشود.

وی از نوجوانی به نواختن نی علاقه زیادی داشت و از ۱۰ سالگی فراگیری ساز "نل" (نوعی نی) را آغاز کرد.

اسپندار در سفری که به "کراچی و سند" رفته بود، "دونلی" یا "جفت نی" را نزد استاد خود "جمال شاه" که از دونلی زنان مشهور زمان خود بود، فراگرفت. با استعدادی که داشت در نخستین مسابقه دونلی نوازی که شرکت کرد، توانست مقام نخست رقابت ها را کسب کند.

اکنون استاد "شیرمحمد اسپندار" مشهورترین "دو نلی" نواز ایران و جهان است که اجراهای مختلف در جشنواره ها و فستیوال های بزرگ توانست وی را به عنوان یکی از نوازندگانی که سازی غیرمعمول را با توانایی غیرقابل وصف اجرا می کند.

چقدر دل انگیز است وقتی که آن پارچه مخصوصرا به پاهایش می بندد و کلاه کوچکش را جابه جا می کند و آماده می شود برای نواختن، این روایتی که در نوع نواختن او وجود دارد و او ما را به دنیای شن های روان و هوهوی باد دعوت می کند. سیر و سلوکی که اسپندار با سازش طی می کند هیچ تنهایی را بر نمی تابد. تمام تصاویر ریز و درشت قافله شترها و ساربانان گردآلود، روح یک ملت نازنین، همگی و همگی در نوای ساز او حضور دارند.

شیرمحمد گویی از عمق تاریخ سرزمین اش می آید. امیدوار، پابرجا و دست های همیشه پینه بسته.

اسپندار از همان دوران جوانی یک رفیق صمیمی پیدا می کند که همواره همراه اوست. بله. سازش.

استاد برای شرکت در جشنواره ها و اجرای برنامه به کشورهای مختلفی از جمله "کلمبیا، اکوادور، پاناما، ایتالیا و فرانسه سفر کرده و یگانه زمانه خویش در نواختن "دو نلی" است .

وی درجه دکترای افتخاری خود را از دست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت دریافت کرد و آثار متعددی از خود به یادگار گذاشته است.استاد اسپندار اکنون در شهرستان ایرانشهر (۳۲۵ کیلومتری جنوب زاهدان) ساکن است و ۸۸سال سن دارد.

او موفق به کسب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه و دیپلم افتخار نوازندگی در ایران شده‌است. تندیس او و نخستین دونلی در موزه تهران به یادگار گذاشته شده‌است.

شمارو به دیدین این ویدیو دعوت میکنم

کلیک کنید

اینجا روستاست

اینجا روستایِ من است
اینجا؛ مردمانی دارد
همه عشق،
مردمانی دارد
همه شور،
مردمانی دارد
پیِ یک لقمه یِ نان ...
.

سالُونْک

“حِنا 

عاااااااااااااروسان (عروسی)

جشن و سرور و پایکوبى

دست و پاهاى داماد  را که در لهجه محلى به او »سالُونْک« مى‏گویند

در خانه خودش حنا مى ‏بندند

در این هنگام داماد را روى یک چهارپایى یا تخت مى ‏نشانند بطوریکه پاهاى او از چهارپایى آویزان باشند. در حین حنابستن دست و پاهاى داماد، آشنایان عروس و داماد که در کنار تخت حضور دارند، پولهایى را بر سر و روى داماد مى ‏گیرند

نظر یادتون نره

عشاق ماشین

اینم واسه ماشین دوستای عزیز خخخخ