دیر دانستم
مهتاب زن بلوچ سرزمین من
تمام جهان را سوزن دوزی می کرد!
گرچه جنگل را ندیده بود
اما مسیر قطار میرجاوه
تا زاهدان را آنچنان سبز گلدوزی می کرد
که از تمام بلوچستان بوی شالیزار می آمد!
مهتاب وقتی موج را کنار شوره زار
حاشیه دوزی می کرد
ماهی های دریای مکران
زیر دستش سُر می خوردند
مهتاب زن بلوچ ما وقتی
دعای باران را می خواند و
آسمان سترون بلوچستان را
آینه دوزی میکرد
دستهایش خیس باران می شد!
مهتاب وقتی عشق و انتظار هانی را
خاکستری سوزن دوزی میکرد
شیمرید زیر قولش می زد
و هانی را انتخاب می کرد!
ادامه دستهای مهتاب
هزاران هزار دست هنرمند خواهرانم
که هر شب آسمان دریای مکران را
چون دل دریایی مهتاب
به رنگ دریا بلوچی دوزی خواهند کرد
آپارات