بلوچ الف

بلوچستان سرزمین مهر دیار یکرنگی و پر رنگی

پدر و مادر

🔰🌹🌼🌻🌸💐🏵🌹🔰

خانه‌ای که در آن پدر وجود داشته باشد

40 برابر امنتر از خانه‌ای است که درش ۴۰ تا قفل دارد


خانه ای که مادر باشد

40 برابر راحتتر از هتلی ست که 40 تا خدمه دارد

پدر یعنی امنیت

مادریعنی آرامش

  ۲۵ مرداد ۹۶ ، ۰۶:۳۵ ۲۲ دیدگاه   ۵
علیــ ـرضا

عشق را ...

🔰🌹🌼🌻🌸💐🏵🌹🔰

بعضی چیـزها را بایـد هر روز

زنده‌اش کنی تا خودت زندگی کنی: ❤️عشـق را...

🙏🏻ایمـان را...

😊زنـدگی را … 

"روزتون سرشار از حس ناب زندگی"

  ۲۴ مرداد ۹۶ ، ۰۸:۳۴ ۱۴ دیدگاه   ۲
علیــ ـرضا

روزگار

روزگار غریبیست

رنج سالهای سخت در تلخی نگاهت پیداست

کاش شیرین‌تر بود نگاهت

کاش روزگارت خوش بود 😞

  ۲۳ مرداد ۹۶ ، ۰۸:۲۶ ۱۶ دیدگاه   ۴
علیــ ـرضا

آدم

شـُمَـــئ وَشـّﭹـن سَباه  پَـه مُراد بات

صبح بخیر بلوچی 😍 

( نان روگنی _ نان روغنی ) 

لبخند خدا یعنی همین باز شدن پلک های هر روزت…

دوباره امروز متولد شدی “آدم”

پس خجسته باد هر روزت…

( صبحتون بخیر دوستان)

  ۲۲ مرداد ۹۶ ، ۰۸:۱۰ ۲۱ دیدگاه   ۳
علیــ ـرضا

مشک آب بلوچی

🔺 #مشک_آب_بلوچی ✍مشک ظرفی چرمین است با قدمتی کهن، که از دیر باز یخچال سنتی خانه های بلاد مختلف  بلوچستان بوده است. 🔺آبی آنگاه که در مشک قرار گیرد طعم مطبوعی به خود می گیرد و تشنگان را نشاطی خاص می بخشد.

🔺مشک را از پوست گوسفند و در مواردی از پوست گوساله می سازند.

🔺از پوست گوسفند حدودا پنج نوع مشک تولید می شود.

🔺که هر کدام بر اساس نوع ساخت و استفاده، در زبان بلوچی نام مخصوصی به خود می گیرد :

1-مشک آب

2-هیزک یا هینزک

3-همسات

4-زک

5-ڈور

که مراحل ساخت هر کدام را به نوبت تشریح خواهیم کرد.

🔺در ابتدا مشک آب...

مشک آب را از پوست گوسفند و در بلوچستان از پوست گوسفند سیاه (بز) می ساخته اند.

🔺و معمولا گوسفندی چاق را انتخاب می کرده اند تا به جهت لاغری کرمین و سوراخ نباشد.

برای ساخت مشک در بین هر ایل و قبیله روش های متفاوتی وجود داشته است که ما در اینجا مطابق با روش کلی که در بلوچستان رواج دارد توضیح خواهیم داد.

🔺در ابتدا پوست گوسفند طوری خارج می گردد تا از پارگی مختصرتری برخوردار باشد.

🔺زدن پوست تبحر خاصی را می طلبد به گونه که در میان دستان قصاب دو پوسته نگردد.

🔺بعد آن برای ممانعت از گندیدن، پوست را از داخل نمک اندود می کنند.

🔺پس از حدود دو هفته، پوست را چپه کرده نمک و لایه های اضافه را می زدایند. سپس پاچه ها و سوراخ انتهایی را با روشی خاص می بندند .

🔺پاچه ها در نهایت با پیوندی از ریسمانی محکم، حکم بندآویز مشک را دارد.

🔺دوخت سوراخ انتهایی نیز نیاز به مهارت دارد.

🔺در اینجا پوست را باد کرده و با دست می کوبند تا جاباز کرده اندکی گشادتر شود.

در مرحله بعد محلول بدست آمده از جوشانده غلیظ و رنگین درختچه ( گز یا چگرد )را که از قبل آماده شده است داخل پوست ریخته و دو هفته یا بیشتر در انتظار می ماند تا محلول، کاملا مجذوب پوست شود. 🔺این محلول باعث استحکام بیشتر پوست می شود و در صورت عدم رنگ پذیری در این مدت، این مرحله مجددا تکرار می گردد.

🔺در مرحله بعد پوست را آبکشی کرده . مو پوست پس از مراحل فوق که گاها مراحل جزیی دیگری نیز نظیر دود کردن از داخل و کندن مو و... بدان مضاعف می شود به مشک مبدل می گردد که پس از چندین نوبت آبکشی آماده بهره برداری است .

مشک آب در کنج گدام در تابستان با آبی سرد و گوارا جانی تازه به تشنگان از راه رسیده می بخشد.

افسوس که با پیشرفت تکنولوزی، مشک آب نیز چون سایر ادوات سنتی منطقه به فراموشی سپرده شد.

  ۲۱ مرداد ۹۶ ، ۰۹:۲۶ ۱۵ دیدگاه   ۲
علیــ ـرضا