یداللهِ فَوقَ اَیدیهِم ...
و گاه گرسنه می مانم و گاه درد می کشم و گاه سَرخورده می گردم و گاه اشک می ریزم و گاه فریاد می کشم وگاه افسوس می خورم تا شاید قطره ای از دردِ دردمندانِ ایران جانمان را حس کنم. و باز یادم می آید که دست خدا بالاترینِ دستهاست.
بلوچستان. مَکُران
[ جواد قارایی ]